Als ik het koningshuis voorbij zie komen op televisie zie ik een prachtig paar met drie mooie dochters. Drie! beeldschone dochters. Alle drie uniek qua verschijning en gezegend met de prachtige uitstraling van hun moeder.

brief aan Amalia Koningsdag 2018 twitter haat

Volwassen etiket

Hoe kan het toch dat er mensen zijn die totaal iets anders zien. Terwijl ze toch echt hetzelfde beeld te zien krijgen als ik? Mensen die niet alleen het beeld anders vertalen maar ook nog de behoefte hebben hun mening hier over te geven. Totaal respectloos.  Dat is het namelijk wanneer je een jong meisje in een hokje stopt. Wanneer je een ‘volwassen etiket’ op haar plakt. Waar ze niet om vraagt en waar ze ook niets aan heeft. Hard, niet rekeninghoudend met de gevoelens van een kwetsbare puber die een onvoorstelbaar lastige rol te vervullen heeft. En dat alleen maar omdat ze werd geboren … zestien jaar geleden.

Plussize

Toen een poppetje om te zien. Nu een meisje met de looks en de stijl van haar moeder. Een meisje dat zich al zestien jaar met klasse staande weet te houden in deze rol. Dat doe ik haar niet na, sterker nog, ik zou niet eens willen, maar dat terzijde. Wel weet ik uit ervaring — omdat ik ook ooit zestien jaar ben geweest, kwetsbaar was en gebukt ging onder een jarenlange eetstoornis — wat de mening van een ander met je kan doen. Plussize noemen volwassenen zich wanneer ze zichzelf oké vinden met een maatje meer. Veel mensen die plussize zijn, voelen zich gelukkig met wie ze zijn en hoe ze eruit zien. Voor sommigen is hier een lange weg naar acceptatie aan vooraf gegaan. Voor anderen niet. En voor een laatste groep zal acceptatie noch zelfliefde nooit komen. In elk geval ligt een puber plussize noemen nogal gevoelig.

Pubers en jongvolwassenen veranderen lichamelijk snel en zijn daarin vaak op zoek naar zichzelf. Met name naar wie ze willen zijn en een daarbij horende correct en gezond beeld van zichzelf. Daar past de titel plussize absoluut niet bij. Tenzij ze dit zelf zo benoemt en daar achter staat. Dit was de afgelopen dagen niet het geval. Ze werd zo betiteld in de krant en mensen gaven er hun mening over. Ik heb met haar te doen. Amalia heeft een belangrijke taak te volbrengen, haar hele leven is een aanloop naar …

Eetstoornis

Een meisje dat er vooral voor het volk leert te zijn zal er alles aan willen doen om datzelfde volk tevreden te houden. Wanneer ze zo afgebrand wordt, zal de weg naar een eetstoornis open liggen. Een eetstoornis is een sluipmoordenaar onder pubers en jongvolwassenen. Stel dat ze zelf tevreden is met haar lichaam, wat ik van harte hoop want ze is een prachtige jonge vrouw, dan zou ze zomaar kunnen gaan twijfelen na alle negatieve berichten in de krant en dat is onnnodig. Twee jaar geleden werd hetzelfde onderwerp rondom Amalia breed uitgemeten in de kranten en op Social Media. Zou het niet gewoon kunnen dat Amalia is zoals ze is?

Iemands dochter

Waarom kunnen we ons niet weerhouden van het in hokjes plaatsen? Waarom voelt men de behoefte wanneer een meisje vrouw begint te worden haar figuur te bekritiseren? Kunnen we niet simpelweg respect hebben voor ‘gewoon’ een meisje van zestien jaar. Want wanneer het doek van de coulissen valt is zij niets meer of minder dan het meisje uit jouw straat dat op haar zwarte omafiets naar school gaat om op tijd te zijn voor de eerste les. Het is iemands dochter, onze toekomstige koningin maar bovenal een puber. Een meisje zoals misschien wel jouw dochter, nichtje of buurmeisje. Kwetsbaar en op zoek naar die jonge vrouw in zichzelf. Geef haar de ruimte die te vinden.

Lieve Amalia, je bent prachtig, laat het je niet gebeuren …