Mamaisthuis ontving een brief van een ongewenst kinderloze moeder, zoals de schrijfster zichzelf noemt. Een brief die je diep raakt. Recht uit het hart geschreven. Gedachten die zowel moeders als vrouwen die te maken met ongewenste kinderloosheid, zich levendig kunnen voorstellen.
Ik ben een vrouw, een rouwende vrouw. Een vrouw die graag moeder had willen worden, maar bij wie dat niet is gelukt.
De periode erna was donker en zwaar. Ik rouwde om iets wat er voor de buitenwereld niet was. Ik moest afscheid nemen van een kindje dat er nooit geweest was. Afscheid nemen van een leven dat ik ingedeeld had en andere vormen aan zou gaan nemen.
Ronald en ik starten de dag — die lang zal duren in verband met alle gesprekken en onderzoeken — met een kop koffie en een hele grote gevulde koek die smaakt naar de koek van het bakkertje in het Openluchtmuseum van Arnhem.